Brazilie Rio de Janeiro vakantie

De inwoners van de veertien miljoen inwoners tellende stad Rio de Janeiro noemen het de Cidade Marvilhosa – en daar kan niet veel tegenin gebracht worden. Hoewel Rio verscheurd wordt door ongelijkheid, heeft het een geweldige stijl. Haar internationale faam wordt versterkt door een reeks symbolen die tot de grootste monumenten ter wereld behoren: de Corcovadoberg met het grote standbeeld van Christus de Verlosser; de ronde helling van de Suikerbroodberg bij de ingang van de baai; en de beroemde uitgestrekte stranden van Copacabana en Ipanema, waarschijnlijk de meest opmerkelijke zandstranden ter wereld. Het is een omgeving die jaarlijks wordt versterkt door de uitzinnige sensualiteit van Carnaval, een explosief feest dat – voor veel mensen.

Rio en zijn inwoners, de cariocas, samenvat.

De grote keerzijde van een stad die zich overgeeft aan opzichtige consumptie volgens Brazilie Rio de Janeiro vakantie  is de roofzuchtige ontwikkeling die Rio heeft overspoeld. Terwijl de arme plattelandsbevolking, die de droogte en armoede in andere regio’s van Brazilië ontvlucht, Rio’s bevolking doet aanzwellen, is de stad als een tube tandpasta tussen bergen en zee geperst, waardoor de menselijke inhoud steeds verder langs de kust naar buiten wordt geduwd. In de loop van de decennia is veel van het rijke architectonische erfgoed van de stad weggesaneerd, samen met de vernietiging van veel van haar natuurlijke omgeving.

Rio, gelegen aan de zuidkust van de prachtige Guanabara Baai, heeft zonder enige twijfel een van de meest adembenemende omgevingen ter wereld. De stad strekt zich uit over 20 km langs een alluviale strook, tussen een azuurblauwe zee en met bossen begroeide bergen. De straten en gebouwen van de stad zijn gevormd rond de uitlopers van de bergketen die de achtergrond vormt, terwijl er in de baai vele rotsachtige eilanden liggen omzoomd met wit zand. Het uitzicht vanuit de lucht over Rio is adembenemend, en zelfs de betonnen wolkenkrabbers die de skyline van de stad domineren dragen bij aan de aantrekkingskracht. Rio, de voormalige hoofdstad van Brazilië en nu de op één na grootste stad, heeft een opmerkelijk architectonisch erfgoed, een aantal van de beste musea en galerieën van het land, uitstekende restaurants en een bruisend nachtleven – naast de legendarische stranden. Met zoveel te zien en te doen, kan Rio gemakkelijk een week in beslag nemen en u zult het moeilijk vinden uzelf weg te slepen.

De staat Rio de Janeiro, die de stad omringt, is een vrij recent fenomeen, ontstaan in 1975 als gevolg van de samensmelting van de staat Guanabara en de stad Rio, de voormalige federale hoofdstad. Naar Braziliaanse maatstaven vrij klein, is de staat zowel mooi als toegankelijk, met gemakkelijke tochten in noordoostelijke richting langs de Costa do Sol of in zuidwestelijke richting langs de Costa Verde, langs ongerepte stranden, omspoeld door een relatief onvervuilde oceaan. Routes door het binnenland vormen een welkome afwisseling van de zandstranden, met name de tocht naar Petrópolis, een negentiende-eeuws berghut voor de rijken van Rio.

Verwante op maat gemaakte reisroutes voor Brazilië

Het is gemakkelijk om de stad Rio te verlaten, iets wat u waarschijnlijk op een bepaald moment tijdens uw verblijf zult willen doen. De gemakkelijkste trips zijn per veerboot net over de baai naar Ilha de Paquetá – een autovrije zone die populair is bij de lokale bevolking – of naar Niterói, waarvan het Museu de Arte Contemporânea een onmisbare bezienswaardigheid is geworden voor bezoekers aan Rio. Daarna is de keuze eenvoudig: of naar het oosten langs de Costa do Sol naar Cabo Frio en Búzios, of naar het westen langs de Costa Verde naar Ilha Grande en Paraty; beide kusten bieden eindeloos veel goede stranden en kleine vakantiestadjes, in verschillende mate ontwikkeld. Of trek het binnenland in naar Petrópolis en Teresópolis, waar het bergachtige binnenland een welkome, koele verademing vormt van het hectische gedoe in Rio.

Interlokale bussen die uitwaaieren naar alle punten in de staat maken het gemakkelijk om de stad te verlaten. Als u van plan bent een auto te huren, is dit net zo’n goede staat als elke andere om het verkeer te trotseren: de kusten zijn een gemakkelijke rit vanuit de stad en stoppen bij meer afgelegen stranden is eenvoudig; bovendien kunt u met uw eigen wielen het buitengewone landschap in de bergen beter leren kennen.

Ilha de Paquetá

ILHA DE PAQUETÁ is een eiland van één vierkante kilometer in het noorden van Guanabara Bay, een gemakkelijke dagtocht die in het weekend erg populair is bij cariocas. Het werd voor het eerst door de Portugezen bezet in 1565 en was later een favoriete badplaats van Dom João VI, die er in 1810 de São Roque kapel liet bouwen. Tegenwoordig is het eiland bijna geheel in handen van het toerisme. Er wonen ongeveer tweeduizend mensen, maar in het weekend wordt dat aantal vermenigvuldigd met bezoekers uit de stad, die hier komen voor de rust – het enige motorvoertuig dat is toegestaan is een ambulance – en de stranden, die nu helaas sterk vervuild zijn. Toch is het eiland een aangename daguitstap – met gebouwen in koloniale stijl die een zekere armoedige charme behouden – en de tocht is een attractie op zich: indien mogelijk kunt u de zonsondergang over de stad meepikken als u terugvaart. Weekdagen zijn het beste als u de drukte wilt vermijden, of kom in augustus voor het wild gevierde Festival de São Roque.

In het binnenland: noordwaarts naar de bergen
Uitstekende busdiensten vanuit Rio de Janeiro maken het binnenland van de staat gemakkelijk bereikbaar en het beboste berglandschap en relatief koele klimaat vormen een aangenaam contrast met de hitte aan de kust. Er is niet veel historisch belang, maar de schoonheid van het landschap, bezaaid met kleine stadjes die nog steeds hun koloniale erfenis dragen, is een attractie op zich.

Parque Nacional da Serra dos Órgãos

Een van de mooiste berggebieden van Brazilië, het Parque Nacional da Serra dos Órgãos ligt in een gebied van hoogland Atlantisch regenwoud tussen Petrópolis en Teresópolis. De belangrijkste kenmerken van het park zijn de dramatische rotsformaties die lijken op rijen orgelpijpen (vandaar de naam van het gebergte), gedomineerd door de torenhoge Dedo de Deus (“Gods Vinger”) top. Er zijn enorme wandelmogelijkheden in het park, met als favoriete toppen voor mensen met neigingen tot berggeiten de Agulha do Diablo (2050m) en de Pedra do Sino (2263m); de laatste heeft een pad dat naar de top leidt, een relatief gemakkelijke tocht van drie uur (neem een verfrissing mee). Er zijn enkele campings maar geen materiaal te huur, dus u moet goed voorbereid komen.

Koffieland

Voor veel mensen zijn koffie en Rio de Janeiro synoniem, een erfenis uit de negentiende eeuw toen Brazilië de handel volledig beheerste. Maar de koffieboom van Rio was van korte duur: hij kwam op gang in de jaren 1820 en stortte plotseling in 1888 in als gevolg van de afschaffing van de slavernij, waarvan de plantage-eigenaars volledig afhankelijk waren. Veel van de meer vindingrijke boeren trokken naar het zuiden, naar São Paulo, om te profiteren van de arbeidskrachten uit Italië en andere immigranten en van de beschikbaarheid van vruchtbare, goed bewaterde grond. Bovendien had de monocultuur op het heuvelachtige terrein van de Paraiba-vallei geleid tot ernstige bodemerosie, terwijl het kappen van de bossen voor de aanplant van koffiestruiken het klimaat veranderde en droogte veroorzaakte. De “koffiebaronnen” lieten hun fazendas (plantages) achter of zochten een andere bestemming voor hun land. Melkveehouderij bleek uiteindelijk te werken, en tegenwoordig wordt bijna al het land gebruikt voor het weiden van vee – het gebied, zo’n 200 km ten westen van Petrópolis, is een vredig achtergebleven gebied, waar de sporen van de koffiehausse het duidelijkst zichtbaar zijn in de fazenda-huizen die in verschillende staat van onderhoud zijn blijven staan.

Met een paar dagen en, idealiter, een auto, kan een bezoek aan de Paraiba-vallei fascinerend zijn. Het gebied is vanuit Rio in twee uur te bereiken en is een handige tussenstop tussen Petrópolis en Paraty, of andere punten aan de kust. Een bijzonder aantrekkelijke plaats om naartoe te gaan is Rio das Flores, een slaperig plaatsje dat bezaaid is met grote fazenda-huizen, sommige langs de toegangsweg naar de stad, andere aan het zicht onttrokken via zijwegen. Het toeristenbureau op Rua Cesar Nillares 120 kan u meestal helpen met het bezoeken van deze huizen, en u kunt zelfs in één ervan overnachten, de Fazenda Santo Antônio, gelegen te midden van prachtige tuinen zo’n 22 km ten zuidoosten van de stad. De zes gastenkamers bevinden zich ofwel in het onberispelijk bewaarde casa grande, of plantagehuis, dat dateert uit 1842, of in de voormalige senzala, of slavenkwartieren, en er is een zwembad en paarden om te berijden. De behulpzame Engelssprekende eigenaar en zijn vrouw kunnen regelingen treffen voor bezoeken aan naburige eigendommen: het enigszins vervallen uiterlijk van Fazenda Campos Eliseos, opgericht in 1847, staat in groot contrast met het prachtig bewaard gebleven Fazenda Santa Justa.

De beste tijd om Rio de Janeiro te bezoeken

De beste tijd om zowel de stad als de staat te bezoeken, althans wat het klimaat betreft, is tussen mei en augustus, wanneer de regio wordt afgekoeld door de passaatwinden, de temperatuur rond 22-32°C blijft en de lucht meestal helder is. Tussen december en maart (het regenseizoen) is het vochtiger en schommelt de temperatuur rond de 40°C. Maar zelfs dan is het zelden zo benauwd als in het noorden van Brazilië en is er kans op blauwe lucht gedurende ten minste een deel van de dag.

Veilig blijven in Rio de Janeiro
Hoewel het soms lijkt alsof de ene helft van Rio voortdurend wordt beroofd door de andere, moet u uw verblijf niet laten verpesten door paranoia. Het is waar dat er in Rio vrij veel kleine diefstallen plaatsvinden – zakken worden gerold en tassen en camera’s gejat – maar gebruik een beetje gezond verstand en het is onwaarschijnlijk dat u problemen zult krijgen. Het meeste echte geweld in Rio is drugsgerelateerd en concentreert zich in de favela’s. Daarnaast zijn er bepaalde gebieden die vermeden moeten worden.

In Centro is zondag, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, niet de beste tijd om rond te slenteren – de straten zijn dan meestal leeg, wat betekent dat u gemakkelijker kunt worden geïdentificeerd, gestalkt en beroofd. Het gebied rond Praça Mauá, iets ten noorden van Centro, moet worden vermeden na het vallen van de avond, en zelfs overdag moet men voorzichtig zijn. Ook in het Parque do Flamengo in de Zona Sul is het niet aan te raden na het vallen van de avond zonder begeleiding rond te lopen. Toeristen die ervoor kiezen om tussen Cosme Velho en de Corcovado te voet te gaan, zijn het slachtoffer geweest van berovingen en aanrandingen – beide kunnen het best vermeden worden door de trein te nemen. De reputatie van Copacabana is verbeterd sinds de autoriteiten het strand ’s nachts verlichten, maar het is nog steeds geen goed idee om na zonsondergang op het zand te blijven.